Senso ji tempel

Vanmorgen zijn we op tijd weggegaan. Hopend de warmte voor te zijn.

We zijn naar Asakusa gegaan waar de Senso ji tempel is.

Het reizen met de metro gaat goed.

Dat hebben we redelijk goed door.

We waren al snel op de plek van bestemming.

Ontzettend veel winkeltjes en kraampjes waar we veel tijd hebben doorgebracht.

Genoeg souvenirs te koop ( aan waaiers geen gebrek ) en veel mooie ansichtkaarten.

Als je de straten bent doorgekomen kom je bij de Senso ji tempel.

Ook daar hebben we veel tijd doorgebracht.

Deze buurt is nog een beetje het oude Japan.

Erg fotogeniek en hier waren we echt naar op zoek.

Daarna uitblazen bij een klimop struik. Toch maar even achterom gekeken en dat was maar goed ook want er zat een enorm eng groot beest achter ons in de klimop.

Op zoek gegaan om wat te drinken en dat kon bij een stalletje met souvenirs.

Gelukkig was er ook een toilet, dus 2 vliegen in 1 klap.

Bij de tempel werden we aangesproken door 2 meisjes die vroegen of ze ons op foto konden zetten met ons toestel, zo hebben we dan ook een foto waar we samen opstaan. Uiteraard hebben wij hun ook samen op foto gezet. Zo help je elkaar nog eens.

Daarna zijn we wat gaan eten en met de metro naar de volgende wijk gegaan.

Akihabara - Ochanomizu, daar zouden veel cd winkels zijn.

We zagen wel veel boekenwinkels en uiteindelijk een 2de hands platenzaak.

De vrouw in de zaak bood me gelijk een kruk aan om te zitten omdat Martin wel een poosje aan het snuffelen is tussen al het vinyl.

Ik kreeg wat koekjes van haar en verder ging het niet want haar Engels was niet optimaal.

Maar ze had wel door dat Martin op zoek was naar Abba, gelijk zocht ze een cd en die werd opgezet.

Martin heeft nog 1 lp en 2 singles gevonden, met Japanse letter persing.

Het was al ver in de middag dat we naar het hotel gingen.

Daar ons citroenlimonade weer genomen.

Nog een uurtje op de kamer en toen voor het avondeten op zoek.

Aan de overkant van het hotel zit een Italiaans restaurant.

Daar zijn we beland, de man deed behoorlijk zijn best Engels te praten met ons. Maar het ging nogal moeilijk.

Toen we hem een fooi gaven, wat hier niet echt gebruikelijk is, schrok hij enorm.

En zei: voor mij?

Hij vroeg waar we wegkwamen.

Olanda! En dan zijn ze toch verrast.

Deze man ook want hij zei: Danke schön!

Ten slot nog naar de supermarkt geweest en we hebben een Citi bank gevonden.

Martin kan nergens pinnen, alleen bij een Citibank kwamen we achter.

Gelukkig is dit nu ook geregeld.

Tijd om te gaan slapen.

Nieuwe foto's!