Åre of toch niet?

Daar zijn we weer,

Vanochtend werden we wakker en begon onze trouwdag die vandaag 9 jaar oud is.

Sommige momenten in een huwelijk kunnen met horten en stoten gaan, zo ook vandaag.

In het vooruitzicht een dagje naar Åre.

Omstreeks 8 uur in de ochtend stonden we bij de bushalte om eerst naar Östersund te gaan, vanaf daar de trein te nemen naar Åre.

We zouden in Östersund zo'n 90 minuten moeten wachten op de trein. Terwijl we uit de bus stappen, kwamen we op het idee om met de bus naar Åre te gaan.

We zouden onderweg dan meer van het land zien. Maar hoe we ook keken er leek geen bus om 9 uur naar Åre te gaan. Omdat het loket op het bus station tot 10 uur gesloten was, hebben we het gevraagd bij het café in het station.

Daar kwamen we er achter dat er wel degelijk om 9 uur de bus ging maar die ging tot Järpen en daar moesten we overstappen naar Åre. De overstap tijd was erg kort en in het café konden ze ons niet vertellen waar we moesten overstappen. Dus toen toch maar weer besloten om met de trein te gaan. Na zo'n 12 minuten gelopen te hebben waren we op het Centraal station. Geen loket te zien dus kaarten was via een automaat te krijgen. We begonnen nog vrolijk in het automaat te tikken. Retour, zitplaatsen enz.... En toen kwam er in beeld "vul ID nummer met voor en achternaam in". Toen viel spreekwoordelijk het kroontje. Hier hadden we dus onze paspoorten nodig om treinkaartjes te kopen. En zal je zien, altijd bij je, alleen deze keer niet. We hadden gewoon dus op de bus moeten stappen. Toen we buiten stonden voelden we ons erg stom. We zijn terug gegaan naar het bus station om te zien of er nog een bus ergens anders heen ging. Uiteindelijk moesten we maar terug gaan naar Orrviken maar ook die bus ging pas ruim 2 uur later. We zijn het café maar ingedoken en  bestelden koffie met gebak om onze trouwdag te vieren. Daarna maar weer in het centrum van Östersund onze tijd volgemaakt. Dan toch om 12:40 uur ging de bus naar Orrviken. Om toch nog wat gedaan te hebben zijn we 's middags gaan wandelen en konden we ook een wens in vervulling laten gaan. We hebben wat verzoeken gekregen nog eens een filmpje te maken met een voice over. En ja het werd een bijdehandte voice over. Het  winkeltje in het dorp in gegaan en toen maar weer omhoog klauteren.

Tegen de avond wel weer een mooie lucht kunnen aanschouwen met een gouden randje. We sluiten onze trouwdag knus af met meegenomen kaarsjes, 9 stuks.

En ja we proberen donderdag weer naar Åre te gaan. Onze paspoorten zitten nu wel in onze tas.

Tot morgen.

P.S  Dank voor de felicitaties, lief!