Openbaar vervoer in Sydney

Vanochtend werden we om half 9 wakker!

We moesten vannacht nogal wennen aan het bed, weer terug naar 1.40 breed.

Bij de patisserie aan de overkant van het hotel, croissants gehaald.

We hebben geen ontbijt bij dit hotel geboekt omdat het behoorlijk prijzig is.

Daarna bustickets gekocht waar we een week mee kunnen reizen.

En vervolgens een bus zoeken die richting Harbour bridge en het Operahouse gaat.

Het openbaar vervoer hier is behoorlijk ingewikkeld.

Hoe het allemaal precies werkt hopen we deze week nog door te hebben.

( In andere steden hebben we daar geen moeite mee )

Maar we zijn bij de Harbour bridge gekomen.

Via veel trappen stonden we op de brug.

En met knikkende knieën over de brug naar de andere kant gelopen.

Martin heeft het stuk gefotografeerd en gefilmd.

Ik was er niet echt toe in staat.

Op het eind zijn we weer naar beneden gegaan en vlakbij het water gaan zitten.

Uitzicht op de brug en het Operahuis.

We hadden zelfs nog korte tijd wifi.

Daarna een bus gezocht en op goed geluk ingestapt.

Pech, de bus ging de highway op en het duurde een poosje voordat we konden uitstappen.

Gelukkig snel een bus terug kunnen nemen en in de straat van het hotel uitgestapt om een supermarkt te zoeken.

Daar wat boodschappen gehaald, brood, boter en jam.

Vervolgens naar het hotel gelopen.

Ons hotel ligt naast het Centraal Station.

Na een koffie op de kamer zijn we tegen zessen bij een pub aan de overkant gaan eten.

Rond 8 uur wilden we toch nog even naar de brug om foto’s te maken als deze verlicht zou zijn.

Het is hier tegen 6 uur donker.

Uiteindelijk een bus gevonden waarvan we dachten dat deze de goede richting op zou gaan.

Dat deed het wel maar stopte niet voor de brug en zo reden we dus over de brug.

Die amper verlicht was.

Dan maar bij de volgende stop eruit.

Maar hoe we op het knopje drukten, er gebeurde niks.

En opeens gingen we de highway op.

Paniek……wanneer en waar stopt de bus?

Gelukkig had een Australische jongen door dat er wat aan de hand was.

Hij vroeg waar we weg kwamen en ging gelijk naar de chauffeur.

Deze stopte alsnog bij de volgende halte.

We konden uitstappen en stonden opdezelfde plek waar we vanmiddag ook stonden.

Maar nu in het donker.

Inmiddels zijn we erachter dat we geen bus met L moeten nemen.

Deze gaan de highway op en hebben de limited stops, daar staat de L voor.

Na lang wachten kwam er een bus.

Helaas ging deze niet naar het station, wachten op de volgende.

Het was inmiddels al half 10 en we hadden besloten maar terug naar het hotel te gaan.

Na 5 minuten kwam de bus en wij blij dat we in konden stappen.

De bus reed mooi de lange Georgestreet in, maar plots nam hij een afslag en het is echt ongelooflijk

maar deze ging ook weer de highway op, en het was een bus zonder L.

Dus de eerst volgende halte weer terug.

Dan weer hier heen, dan weer daar heen…..gelukkig zagen we alletwee de humor er wel van in.

Uiteindelijk een bus gevonden die wel naar het station ging.

Om 22.45 uur waren we eindelijk in de kamer.

En nu de slappe lach van dit bizarre openbaar vervoer in Sydney.

Hopelijk kunnen jullie ook een beetje mee lachen, het is te zot voor woorden.

Morgen moeten we ons maar goed laten voorlichten hoe het werkt allemaal.

Wordt ongetwijfeld vervolgd……

Nieuwe foto’s!