In de bergen met Heidi en Peter.

Hallo medereizigers.

Martin schrijft vandaag, Harma heeft wat tijd nodig om weer te herstellen.

Er zijn soms momenten dat je het moet koesteren dat je geen rijbewijs hebt.

Dit zou ons later duidelijk worden.

Ons originele plan was tegen de berg op te lopen, een boven wijk van Elounda genaamd Kato Elounda.

Uiteindelijk zouden we via deze wijk bij een kerkje komen waar je een mooie panorama uitzicht had.

Maar ja afslag gemist dus zijn we de hele berg over gegaan met zijn dorpjes en vooral afgronden.

Het begin was om half 9, we liepen niets vermoedend richting kato Elounda, misschien om ook een glimp ergens te kunnen opvangen van de nationale feestdag vandaag hier in Griekenland.

Maria hemelvaart genaamd.

Het was vrij rustig op de weg omdat het nog redelijk vroeg was. Het filmen en het fotograferen was het enige geluid dat we hoorden.

Na een tijd stonden we in kato Elounda een traditionele dorpje/wijk.

Oude huizen, scholen en een kerkje. Het was al aardig hoog en de uitzichten begonnen indrukwekkend te worden.

Mooie Griekse huisjes. Toen we bij het kerkje stonden kwam er wat bevolking voor de feestdag maar het kerkje was dicht.

We liepen verder in het dorpje en gingen hoger  dus misten we het afslagje naar het kerkje dat we wilden als eindpunt.

Wat volgde was een bergtocht van 4 en een half uur.

Het werd ook steeds warmer dus uiteindelijk insmeren en veel drinken.

Maar Harma heeft zo’n grote hoogtevrees dat ze kokhalzend dicht bij de andere kant langs de weg voort strompelde. En vooral bij de afgrond weg te blijven.

Hier en daar gezeten op plekken waar bankjes en ook een waterkraan was.

Diversen dorpjes passeerde we en de uitzichten waren steeds indrukwekkender. Steeds moesten we ook onze doel bij stellen. O als we daar voorbij zijn dan kunnen we naar beneden komen. Maar steeds als we DAAR voorbij waren moesten we het alweer bijstellen.

Na een tijd hield ook het asfalt op en begon het klauteren naar boven. Ineens waren we Heidi en Peter want je hoorde overal de bellen van de geiten klinken. Vaak zag je ze niet.

Maar het liep zeer moeizaam en vooral Harma genoot niet meer en de hoogtevrees gaf ook niet mee. Het werd ook steeds warmer. Weer wat drinken en het liedje van Heidi kwam in ons op.

Toen we over de top gingen hadden we zo’n mooi uitzicht maar Harma wilde door die zag dit niet meer. Haar enkels begonnen zeer te doen.

Gelukkig was de weg weer wat beter en uiteindelijk stonden we beneden en zagen we dat we dicht bij Plaka waren.  Het was na 13.00 uur We gingen daar heen om de bus te pakken maar die ging om half twee maar we konden niet meer.

Eerst wat eten en vooral koud drinken.

Zonder rijbewijs dus lopend zie je zo veel meer. Maar wat we in deze hitte hebben gedaan was ook niet goed natuurlijk. Maar we hebben het wel gezien. Juist dat afslagje zorgde ervoor dat we meer zagen dan we voor ogen hadden.

Toen we weer wat bijgekomen waren en weer wat uit de voeten konden zijn we in de schaduw gaan zitten en ruim na half 4 kwam de bus die ons weer in Elounda af zetten.

Niettemin zijn we trots dat we het gedaan hebben.

Eerst opfrissen en wat bijkomen en straks wat gaan eten bij de Albanees.

Tot morgen

P.S geniet van de extra veel foto’s.