Tour de stier

Hallo!

En dit was onze laatste vakantiedag alweer.

We zijn na het ontbijt met de bus naar Epen gegaan.

Eerst naar Gulpen en daar de overstap naar Epen.

Bij de buurtsuper, waar een klein vvv toonbankje is hebben we een boekje gekocht met wandelroutes rondom Epen.

We kozen voor de groene route, die was niet te lang en wilden dan doorlopen naar Mechelen.

Vol goede moed zijn we aan de route begonnen.

Het liep lekker op de verharde wegen.

Af en toe was het wat glibberig en goed uitkijken.

Op een gegeven moment konden we de groene route niet meer vinden.

De rode route bleef over en die zijn we gaan volgen.

Al gauw merkten we dat deze behoorlijk pittig was.

Geen verharde wegen maar dwars door velden en kiezel paden.

Wel leuk om mooie foto's te maken.

En wat zien de foto's er stukken beter uit als de zon schijnt!

We zakten af en toe behoorlijk diep weg in de modder.

Op een gegeven moment werden de voeten nat van de blubber, ik had sandalen aan.

De voeten kregen een modderbad!

Maar het minste komt nog......

Er waren veel wandelaars en we zagen een aantal terug lopen.

Toen wij wel doorliepen begrepen we waarom mensen terug kwamen.

Er scheen een stier te staan en daar moest je langs.

Ik had al modder in de schoenen maar toen ik hoorde over de stier, zonk de moed me ook nog eens in de schoenen.

Een aantal mensen stonden in tweestrijd wat te doen.

Ook wij twijfelden.

Ik had ook nog eens een rood shirt aan.....

De familie voor ons, zijn onder het prikkeldraad door gekropen.

Nog een blik op de stier, wat achteraf een enorm grote koe was.

Maar de blik vergeet ik niet gauw!

Toch maar onder het lage prikkeldraad door.

Mocht je op je hurken uitglijden dan was het helemaal gebeurt en had je een goed modderbad!

Heel voorzichtig is het gelukt onder het prikkeldraad te komen.

Kostte veel tijd en moed voor mij.

Martin is daar stukken flexibeler in.

Het Duitse stel na ons durfden het niet aan en zijn omgekeerd.

Daarna was het nog een stuk ploeteren door de modder.

Maar eindelijk was er de  verharde weg en zo waar een bankje waar we van onze lunchpakket konden genieten.

Na onze lunch zijn we via de verharde weg doorgewandeld naar Mechelen!

We stonden nog in twijfel de bus of een terras te pakken.

Het is het eerste geworden.

Een paar haltes naar Gulpen.

En we hadden geluk dat de bus naar Euverem goed aansloot.

Het laatste stuk weer lopen en als beloning op het terras van ons Gasthof gaan zitten.

Lekker kleurtje erbij van deze laatste zonnige vakantiedag.

Na een grondige douche durfden we ons te vertonen voor het laatste diner.

Morgen na het ontbijt pakken we de koffer in en gaan aan de lange reis huiswaarts beginnen.

De spoorwerkzaamheden zijn er nog steeds.

Deze week zal Martin nog een kort filmpje plaatsen van deze vakantie.

Dank voor alle leuke reacties!

En hopelijk tot een volgende reis......

Lieve groet, Martin en Harma